Katılımcı, Pamukkale Üniversitesi Mimarlık ve Tasarım Fakültesi ve Yakın Çevresi Mimari Proje Yarışması

PROJE RAPORU

1. REKREASYON ALANI

Yaya girişinden merkeze doğru uzanan yaya yolunun, ana yaya aksı olarak tarif edebileceğimiz ve Mimar Cengiz Bektaş tarafından tasarlanan yaya omurgası ile bütünleşmesi istenmiştir. Bu amaçla doğu ve batı yönlerinden gelen bu iki yolun meydanlaşarak üniversitenin canlı noktalarından biri haline gelmesi istenmiştir.

Üç tarafı yaya meydanı olarak tasarlanması önerilen gölet doğal bir peyzaj alanı olarak bırakılmalı ve sert zeminler oluşturmaktan mümkün olduğunca kaçınılmalıdır.

2. GİRİŞ BÖLGESİ | DİNAMİK MEKAN

Üniversitenin dinamik yapısının kampüs girişinde algılanması ve kent mekanından eğitim mekanlarına yumuşak geçiş sağlanması bu bölgenin temel karakterini oluşturur. Bölgede öğrenci kulüplerine ve geçici kullanımlara yer vererek devingen ve üretken bir ara yüz oluşturulması istenmiştir.

3. SERGİ ALANI

Halihazırda kullanılmakta olan ana yaya aksının üniversite meydanı ile birleştiği noktada esnek kullanımlı bir açık alan tasarlanmıştır. Hobi bahçelerinin yanı sıra geçici kullanımlar, etkinlikler vb. etkinliklere sahip olabilecek alanadır.

MİMARİ YAKLAŞIM

Kampüs içerisinde ortak bir kütle organizasyonunda buluşulmamasına rağmen, kullanıcı kendi mekanlarını kampüs çevresinde ve içerisinde tanımlamaya çabalamaktadır diyebiliriz. Tasarlanacak olan fakülte yapısı ile tutarsız mimari organizasyona katkıda bulunmak yerine kent içerisinde gözlemlediğimiz mekansal deneyimleri altlık olarak kullandığımız bir etkileşim mekânları sistemi yaratmayı hedefledik. Baskın olanın mimari öğeler değil sağladığı hacim ve konforla esnek bir yaşam sahası kurma amacını tüm kaygılarımızın önünde bulundurduk.

TOPOĞRAFYA İLİŞKİSİ VE GENEL YERLEŞİM

Programın büyüklüğü, ekonomik kaygılar ve dezavantajlı iklim şartları ile tasarım alanına yaklaştığımızda yapının kotlara paralel bir şekilde dağ eteğine yerleştirilmesini öngördük.

Dağ eteğine yerleşimin avantajları

• Kuzey cephede kampüs, güney cephe de dağ manzarasının kazanılması.
• Kampüsün arka sınırı diyebileceğimiz sakin bölgede kendi nitelikli yoğunluğunu yaratabilecek olması
• Topoğrafyadaki kırılmanın binaya sirayet etmesiyle hem girişin tanımlanması hem etaplamanın hem de merkezcil alan uzunluğunun oranlı bir hale gelmesi.

ETAPLAMA

Bu konu, birinci yapının ikinci etap inşa edilmese bile kendi kendine var olabilecek, yetebilecek bir yapı olarak var olması, kütlesini okunur kılması düşüncesiyle ele alınmıştır. Şartnamede belirtilen fakültenin iki etapta yapılma ihtimaliyle tasarlanması, inşa edilecek ilk yapıyı mekanlar sistemini etkilemeyecek bir BİRLEŞİM DİLATASYONU ile kurgulamıştır. 2. etapta inşa edilecek birimler, mevcut binanın işleyişini ve cephesini etkilemeden, kırılma noktasındaki girişten hem ayrışacak hem birleşecek bir kütle organizasyonu olarak kendini bulmuştur.

ETKİLEŞİM OMURGASI

Dünya üzerinde ve Türkiye’de tasarım fakültesi tasarlamış ustaları incelediğimizde ve bunu bölgenin deneyimlenmiş kamusal alanlarıyla ele aldığımızda kötü iklim şartlarından yapıyı izole eden ve ışığı maksimum yararda kullanan bir ana omurga üzerinde kurgulanması gerektiğini öngördük. Omurga, etrafında hangi işlev varsa ondan taşan etkinliklere düzlem oluşturacak, jürilere, enstalasyonlara, tartışmalara, balo ve kutlamalara imkan sağlayacak, sergi mekanına dönüşebilecek, ihtiyaca göre taşınabilir kütlelerle geçici işlevler kazandırılacak, ışık kalitesi kuzeyden kuvvetle beslenen bir mekan olarak tasarlanmıştır. Aynı omurga, ikinci etapta bir ek bina orta alanı hissini sağlaması, kendi kendine yetmesi, fakat 1. etapta yapılan ana omurganın yoğunluğunu sekteye uğratmaması için daraltılmıştır.

DİNAMOLAR

İkincil mekan hamlesi olarak yaklaşık 100 metre derinliğe sahip etkileşim omurgasının yoğunluğunu pozitif anlamda dinamo edecek fonksiyonlar olarak DEKANLIK –SERGİ KÜTLESİ, AMFİ VE KANTİN olarak belirlenmiştir. Bu dinamolara standart fonksiyonlardan ayrı olarak, merkezcil bir uğrama noktası yaratacak etkileşimlerin dinamo edildiği mekanlar diyebiliriz. Kesitte veya planda zorunlu bir durak değil, tamamen tercih edildiğinde kullanıma açık kütle ve yerleşime sahiptirler. 2. etapta bu dinamolar yerine orta alan daraltılmış ve bazı fonksiyonlar kesite eklenerek kendi kendine dinamo etmesi sağlanmıştır.

FONKSİYON BİRİMLERİ

Program, matematiksel ve mekan-ışık ihtiyacı olarak ele alındığında, stüdyo ve GIS laboratuvarlarının aynı birimde ,eğitim görevlilerinin ve sınıfların aynı birimde harmanlanması rasyonel bir sonuç olarak ortaya çıkmıştır.

TASARIM EĞİTİMİNİN ELE ALINMASI-STÜDYOLAR

Tasarım eğitiminin etkileşeceği ana mekan olarak stüdyoları ele alışımız kapalı, sınırları netleştirilmiş mekanlar yerine, kapalı ve açık mekanları bir arada bulunduran platformlar hangarı olarak ele alınmıştır. Mekanlarda sınırları keskin çizgilerle tanımlı sirkülasyon koridorlarından ziyade, etkileşim omurgasıyla birleşen bir giriş mekanı ve o mekandan ulaşılan farklı kotlardaki stüdyolar bulunmaktadır.

SINIF-AKADEMİSYEN BİRİMLERİ

1. ETAP AKADEMİSYEN BİRİMLERİ: Ana omurgayla ilişkisi dikey sirkülasyon elemanlarıyla, stüdyo birimlerine nazaran ayrıştırılan fakat kendi içerisindeki daha sakin okuma-tartışma basamaklarıyla yoğunluğu üzerinde tutma süresini ders saatleri ile sınırlamayan, 1. Katta sınıfları, üst katlarda akademik personelin odalarıyla organize edilmiş sade bir kesit yaratılmaya çabalanmıştır.

2. ETAP AKADEMİSYEN BİRİMLERİ: Bu etapta etkileşim omurgası düzlemleri ile sınıf-akademisyen katları arasında bir ara kesit organizasyonu bulunmaktadır.