Katılımcı (Turgut Şakiroğlu), Şehitkamil Belediyesi Sanat Merkezi Yarışması

MİMARİ AÇIKLAMA RAPORU

1 / KENTSEL TAVIR
Öneri yapı, temelde imar düzeninin dikte ettiği geometrik düzen ile çelişki içindedir. Çevresel yapılaşma karakterinin aksine mevcut kentsel gride aykırı bir tavır sergilenmektedir. Yapısal tavrın kabul ettiği yeni yönelim, kent ve çevresi ile tanımlı boşluklar üzerinden kurmak istediği ilişki tabanında temellenir.

Kentlinin alışık olduğu kabul görmüş yönelime karşı oluşan tavır, zarif bir ciddiyetle davetkâr açık alanlar tanımlar…

2 / YAKIN ÇEVRE İLİŞKİLERİ
Yapının çevresine ve kentin yapıya olan yaklaşımında iki önemli yönelim oluşmaktadır. Bunlardan ilki yapı adasına komşu olan 4. ve 3. Caddeyi birleştiren, aynı zamanda Gaziantep Büyük Şehir Belediyesi’nin de giriş aldığı sokak üzerinden alana olan ulaşımdır. İkinci önemli yönelim ise güney yönünde kalan 3. cadde üzerinden oluşan yönlenmedir.

Bu iki yönelim parselin köşe noktasında çakışmaktadır. Bu durumda çakışmanın gerçekleştiği alan üzerinde, yapısal geri çekiliş ile kentsel kullanım için mevcut durumun kent hafızasında ki yerini minimum ölçüde zedeleyerek bir kentsel boşluk oluşturulur. Bu boşluk kentli ile sanat merkezi arasında bir ara mekân rolü üstlenir. Kentli bu alanı deneyimlerken öneri yapı bu deneyime eşlik eder ve katılımcı bir rol üstlenir.

3 / MEKÂNSAL KURGU
Geometrik düzenin parsel içerisindeki şekillenişi yapısal geri çekiliş ile kuzeybatı yönünde ağırlık kazanır. Atölyeler ile çevrelenen çok amaçlı amfi, kütlesel ağırlığını geri plana atar. Bu geri çekilişin tanımladığı güneydoğu yönündeki boşluk bir ara yüz tavrı sergiler. Peyzaj öğeleri ile örtülen alan ”park” kimliğine gönderme yapar ve kentlinin aktif kullanımına kendini açar.

Yapı ve boşluk arasında, inşai nedenlerin yanı sıra düşey bir bahçe tanımlayan konstrüktif grid yatayda ilerleyen yeşil dokunun yükselerek yapı ile buluşmasına vesile olur. Geçirgen bir tavır üstlenen grid yapı-dış mekân arasında muğlak bir alan tanımlar. Arkasında ki kütlenin ağırlığını yumuşatır ve gizler, gölgesinin düştüğü teras üzerinde kentliye bir yarı açık boşluk oluşturur. Park ve yükselen kütle arasındaki geçiş, öneri düşey bahçe ile yumuşatılır. Mevcut otopark giriş saçağının bir etkinlik amfisine dönüştürülmesi; kentliye bir teras kullanımı oluştururken aynı zamanda bir dış mekan ‘çok amaçlı amfi’ kurgusunu pekiştirir. Farklı kotlardan yapı ile kurulan ilişki sınırları esnetir.

Sanatın toplum içerisindeki yerinin çoğu zaman ürkülen bir konumda oluşuna cevaben, öneri durum toplum ve sanat mekânı arasındaki keskin sınırı bir nebze olsun kırmak ve yumuşatmak çabası üzerinden kendini tarifler…