Katılımcı, Uzundere Cemevi Sosyokültürel Merkez Ulusal Mimari Fikir Projesi Yarışması

MİMARİ RAPOR

Alevilikte tarihsel süreç boyunca ibadethanelerin gizli ve evlerde olması günümüze kadar olan zamanda cemevi mimarlığını yeniden yorumlamak anlamında altlıklar oluşturmaktadır. Bunlardan en önemlisi öz’e dönmektir.

Eski cemevlerinde bu açıkça görülür. Öz’e dönmek tasarımcılara hem malzeme hem de programların ilişkisi anlamında imgesel ayrıntılar açığa çıkarır. İbadet mekanı kurgusunda ritüellerden gelen nesne ve imgeler programların altlığını oluşturur. Malzeme olarak eski cemevlerinde yine bu imgeler ahşap ve taş ile bağdaştırılmıştır.

Tasarıma genel yaklaşım; cemevi ile sosyokültürel programların birbiriyle tam ayrıştırılmadan hem düşünsel hem de mekansal anlamda kompakt külliye anlayışına yeni bir çözüm önerisi sunan tasarım öngörülmüştür.

Plansal bazda cemevinin konumu; erişimi kent ile kurduğu kotsal bağ Anlamında önemlidir. Etrafını adeta saran bir aşevi ve meydanlar bütünselliği ile merkeziyetçi bir konumdadır. Kültürevi bileşenleri ve aşevi, cemevi etrafında semah halindedir. Kültür evine giriş imarda görülen çocuk oyun alanının kent ile kurduğu rekreasyon düşünülerek çocuk oyun alanı aksından giriş verilmiştir.

Cemevi ve kültürevi programları kot farkları ile manzaraya açılan avlulara çıkış verir. Muhabbet meydanı ise kültürevi ve cem meydanı ile bağlayıcılığı düşünülerek alt kotta tasarlanmıştır. Kültür evinin alt kotlarına ve salona ulaştıran ana etkinlik merdiveni ile güçlendirilmiştir. Alt avluyu izleyen meydanlar hem kültürevi hem de cemevine ulaşım sağlar. Cem meydanında ise malzemede öz arayışı tasarımı ahşap konstrüksiyon ile destekler. Cidar oluşturan ahşap konstrüksiyon tek başına meydanın imgesi olabilir. Cem meydanına giriş eşik olan büyük kapı eşliğindedir.

Etiketler

Bir yanıt yazın