Orman Sahnesi

Orman Sahnesi/ Stage of Forest, Çin’in Songhua Gölü yakınlarındaki kış tatili amaçlı kullanılan alanda, orman ve yamaç arasında bir tepeye yerleşiyor.

Arazi yazları çekici yemyeşil bir örtüyle kaplanırken, kışları bembeyaz bir kar örtüsü altında kalıyor. Bu yüzden böylesi narin bir ‘’doğa simgesi’’ne yapılacak bir eklemenin dikkatli düşünülerek uygulanması gerekliliği doğuyor. “Sahne”nin konumu ve üçgen şekli ancak hassas incelemeler ve alanın durumundan yapılan çıkarımlar sonucu karara bağlanıyor; mevcut bitki örtüsünü minimum etkilemek ve platformdan etrafı görme seviyesini maksimize etmek için gerekli düzenlemeler yapılıyor. Yapı; tepenin üzerine otururken, kırağılarla anılan Songhua gölünü görüyor.

Dağın zirvesinden inerken, inişli çıkışlı arazi üzerinde ‘’sahne’’, tıpkı bir yaprak parçasının suyun üzerinde yüzüşü gibi yavaşça yükseliyor. Yapı, ağaçlı patika ve kayma yamacı rotalarından alana yaklaşan ziyaretçilerin görüş alanına girecek şekilde konumlanıyor. Göl ve dağ manzarasını engellemediği gibi, barındırdığı çıkma ve çevreleyen peyzaj arasında sürekli değişen gerilimi tetikleyerek deneyimi artırıyor. Yapı, sanki Moğol meşe ormanından büyüyormuş ve kayak yamacının tepesinden uzanıyormuş gibi görülüyor. Uzaktaki manzaranın (yatayda hareket eden gölün) yönelimi ve yakındaki manzaranın (dikey uzanan yamaç) farklı açılarda olmaları sebebiyle yapı; ahşap ‘’sahne’’ ve betonarme ‘’temel’’ arasında, bu iki davranışın beraber olduğu bir tavır sergiliyor.

Yapı, kaba malzemelerin duyusal formla bütünleşmesinden meydana geliyor. Uzaktan bakıldığında “sahne”, doğanın içinde yüzen, ağır beton “temel”e sahip olan koyu bir monolit gibi algılanıyor. Ancak biraz yaklaşıldığında, yakılmış sedir shingleların(Shou-Sugi-Ban) yansıması farkedilebilir oluyor hatta güneş ışığının açı değiştirmesiyle gümüşi bir hal alıyor. Ormandan kıvrımlı ahşap bir yürüme yoluyla önüne ulaşıldığında ise, shingleların çatlak yüzeyleri ve betonun ahşap dokulu yüzeyi somutlaşıyor.

İç mekân özenle kurgulanıyor. Beton bir giriş holü üzerinden yapıya girildiğinde, zamanla göz kısık ışığa alışıyor, uzayan eğim boyunca dikey görüntü dikkati ilk başta çekiyor, daha sonra dar bir merdiven yukarı ulaşmanın tek yolu gibi hissediliyor. Platform seviyesine ulaşıldığında ve etrafa bakıldığında, Songhua gölünün mükemmel panoramik görüntüsü birden gözler önüne seriliyor.

Hacmi birkaç oval açıklık kesiyor: bir tanesi güneş ışığı ve kar tanelerine yol gösteren çatıdaki açıklık, diğeri yukarıdaki insan ve aşağıdaki ‘’sahne’’nin etkileşimini sağlayan döşemedeki ilgi çekici açıklık. Kırmızı sedir duvar işlenmemiş halde bırakılıyor ve canlı renk tonlarıyla, yapının koyu dış cephesiyle tezat oluşturuyor.

META-Project doğanın içinde bir yapı tasarlamanın, insan ve doğa arasında aydınlatıcı bir ortam sunduğunu düşünüyor. ‘’Orman Sahnesi’’ yalnızca etrafı gözlemek için bir araç değil; aynı zamanda etkinliklere, sergilere, toplantılara ve atölyelere ev sahipliği yapacak bir kamusal alan olarak tanımlanıyor. Yapı; insanların doğayı ve doğayla ilişkilerini keşfetmelerini, aynı zamanda doğanın bir parçası olmalarını teşvik etmeyi amaçlıyor.