Padre Renato Poblete River Park

Boza Arquitectos tarafından tasarlanan Padre Renato Poblete River Park, Santiago'daki Mapacho Nehri'nin kentle ilişkisini yeniden kurmayı ve çevredeki endüstriyel bölgenin rehabilitasyonunu hedefleyen bir proje.

Mimarları Pedraza ve Boza Wilson projeyi anlatıyor:

Nehir park fikri 2001’de kentin doğusundan batısına 34 km boyunca devam eden Rio Mapocho nehir kıyısını, taşkın engelleyici noktalar uygulayarak  iyileştirme hedefiyle ortaya çıktı. Amaç nehrin gemi seferi için de uygunluğuna referans vererek, rota boyunca kalkınma kutupları oluşturmak.

Santiago’nun batı kesiminde yer alan Padre Renato Poblete Nehir Parkı, sürdürülebilir kentsel kamusal alan müdahalesi olarak tanımlanabilir. Asıl amaç Mapocho nehri kıyısını ve kanal boyunca devam eden çöküntü haline gelmiş endüstriyel alanı değerlendirmekti.

Projenin koşullarına bağlı bir yaklaşım için parkı 3 ana açıdan açıklamak mümkün: Çağdaş açıdan, önyargıların üstesinden gelme açısından, yeni bir hayali peyzaj yaratmak açısından.

Mimar ve İspanyol peyzaj mimarı Joan Roig’in sözleriyle: “Çağdaşlaştırıcı” (Contemporanizar); Günümüze ait hale getirmek, ya da başka bir değişle güncelleme yapmak. Renato Poblete Parkı; yeni ulusal peyzaj referanslarını tasarlamak için durağanlığın üstesinden gelerek bir çeşit uzaklığa işaret eden bir grup genç mimar tarafından tasarlandı. Bu açıdan bakıldığında proje ulusal bağlam için; peyzaj teorisinin zemine geri çekildiği, manipüle edilen yüzeyin 3 fiziksel boyutuyla anlaşıldığı yeni bir tasarım öneriyor.

Park, kentsel sorunlar için (mimar burada “urban bias” kavramını kullanıyor) önemli bir gelişme. Birinci sorun, bir sel baskınını engellemenin varsayılan imkansızlığı. Konu yıllarca çeşitli “sözde uzman” tarafından, sel baskınını engellemenin tek yolunun bazı Avrupa kenti nehirlerini örnek almak olduğu iddialarıyla tartışıldı. İkinci sorun, Santiago’nun batısındaki bir parkın, düşük gelirli topluluklar nedeniyle yüksek standartlarda olmayabileceği. Böylece parkın tasarımı ve uygulaması bir endüstriyel çöküntü bölgesinin, imkansızlıktan değil fakat verim almak için rehabilite edilmesi şeklini aldı.

Son olarak, parkın kente kesin olarak kattığı bir şey varsa, o da nehri nehir kenarından izlemeyi tekrar kazandırmasıdır. Park tıpkı dolambaçlı nehrin kendisiymiş gibi davranıyor. Suyu ve su bitkilerini yönlendiriyor. Bisikletle geçerken ya da  kenarlarında yürürken, Mapocho Nehri’nin dibini görebiliyorsunuz; Cerro Renca ile ilişkisini ve Cordillera’ya kadar şekillenen aksını görebiliyorsunuz.  Suyla kurulan ilişkiden dolayı bir baş dönmesi sunuluyor.