TOBB ETÜ Mimarlık Bölümü öğrencileri Ecem Bozbey, Merve Uğurlu ve Pınar Yorulmaz'ın, Zonguldak Fener Mahallesi için Murat Sönmez yürütücülüğünde tasarladıkları "Üç Boyutlu Kıyı Tasarımı" projesi.
Tartışma, kamusallık kavramı çerçevesinde, fener mahallesi kapsamında yürütüldü. Kamusal alan değerlendirmeleri üzerinde yapılan müdahaleler incelendi. Bu kamusal alanlardan bir tanesi olan Deniz Kulübü fiziksel bağlam olarak incelendiğinde, farklı bir potansiyele sahip olduğu fakat yapılan müdahalenin yetersiz ve yanlış olduğu kanısına varıldı.
Deniz kulübünün mevcut durumu incelendiğinde verilen programın uygun olduğu, fakat programa yönelik yapılan müdahalenin eylemi kısıtladığı düşüncesine varıldı. Bu bölgede var olan kamusal düzen üç katlı, klasik bir bina ve üst kot ile deniz seviyesi arasındaki ulaşımı sağlayan merdiven etrafında şekillenmiştir. Deniz seviyesinde bir dolgu alan yapılarak kıyı şeridine farklı bir eylem tanımlanmıştır. Var olan alanlar restoran, güneşlenmek, düğün salonu eylemleri etrafında şekillendirilmiştir. |
Gözlemler ve analizler devamında var olan kamusal düzen yeniden ele alınması üzerinde tartışıldı.
Var olan deniz kulübü binası ve dolgu alanı tamamen kaldırılarak mevcut topografya üzerinde mekân denemeleri yapıldı. Mekânı oluştururken ilk olarak kent ile ilişkili olan yol düzeni dikkate alındı. Mevcut olan yoldan farklı bir şekilde araç ve yayaların ortak kullanımına ayrılan yolları ayırarak farklı bir yaya aksı sağlandı. Bu yaya aksı, kullanılacak olan bölgeyi üst kottan komple sararak tasarıma bir sınır oluşturuldu. Ana aks üzerinden kılcallarla kotlar arası ulaşımı sağlayarak, mekânsal algıda sınır olarak bilinen kıyı çizgisi, üç boyutlu hale getirildi.
Yapılan tasarım ile suyun etkisini karaya taşıyan bir araç geliştirmek amaçlandı. Bu şekilde; belirli zamanlarda belirli yaş gruplarını çeken alan, daha dinamik bir alan haline getirildi. Farklı yaş gruplarına hitap ederek insan kitlelerini arttırmak ve yeni nitelikler kazandırmak fikri üzerinde tasarlandı.
Üçgen modüllerden oluşan yarı açık mekanlar birbirine bağlanıp kıyı üzerinde program sürekliliği sağlandı. Zeminler arası geçişler yer yer merdivenler ile, yer yer rampalar ile farklı yol düzenleri kuruldu. Üst üste yerleşen zeminler bazen birleşerek taşıyıcı parçaları tamamlarken bazen kopukluklar sağlanarak farklı deneyim olasılıkları oluşturuldu. Topografya üzerindeki zeminler bir noktada yoğunken farklı noktalarda seyrek şekilde yerleştirildi. Bu sayede tasarım monoton yerleşim düzeninden çıkarıldı.