"Takip Ettiklerimiz" serisinin son konuğu mimari temsilin içi boşaltılmış bir araç olmadığına, üzerine derinlemesine düşünülebilecek bir mecra olduğuna inancımızı tazeleyen bir platform: KooZA/rch.
Strawberry Effect by Meriç Arslanoğlu
Takip ettiklerimiz serisinin son söyleşisine, bu aralar facebook akışımızı mimari temsillerle renklendiren KooZA/rch konuk oldu. Kendisini “A Visionary Platform of Architecture/ Vizyoner bir Mimarlık Platformu” olarak tanımlayan, mimarlık öğrencileri ile mimarlık profesyonellerinin ürettikleri mimari temsillerin iyi bir seçkisini sunan platformun kurucusu Federica Sofia Zambeletti, Architectural Assosiation’dan 2014 senesinde mezun olmuş, İtalya doğumlu bir mimar. Mezun olduğu okulun “güzel görsel” takıntısının içeriğinin hiç de boş olmadığını ve mimari üretime dair önemli bir potansiyel barındırdığını söyleyen Zambeletti’yle yaptığımız kısa söyleşi ve bizim için seçtiği görseller için aşağıya devam edebilirsiniz.
KooZA/rch’ı nasıl bir motivasyonla, ne zaman kurdunuz?
Siteyi 2014 senesinde, insanların fikirlerini paylaşabilecekleri ve mimari projelerle ilişkili olarak “temsilin” rolünü sınayabilecekleri bir alan yaratmak amacıyla kurdum. Projeleri sunmak için yapılan güzel görsellerin macerası çoğu zaman bilgisayarın bir yerindeki bir arşivde unutularak sonlanıyor. Bu nedenle buradaki amaç, sadece bu görsellere görünürlüklerini tekrar kazandırmak değil, daha geniş eğitsel amaçlar edinmelerine izin vermek ve öğrencilerle mimarlar arasında bir tartışmanın fitilini ateşlemek.
Bunun bir adım ötesi ise illüstratörleri, sanatçıları ve tasarımcıları da içerecek şekilde bu tartışmanın kapsamını genişletmek ve böylece mimarinin hem “çizilişi” hem de algılanışına ilişkin daha geniş bir perspektif geliştirmek idi.
Kill BIM by Anatolios Stathiou
Roma Interrotta; The Continuum by Pasquale Iaconantonio
Mimari fikirlerin mimar olmayanlar için daha okunabilir hale gelmesi açısından, mimari projelerin grafik temsillerinin taşıdığı potansiyel nedir sizce?
Bence mimari görsel, sadece fikirlerin -mimar olanlara ve mimar olmayanlara- iletilmesi açısından ölçülmemesi gereken harika bir mecra. Mimari görsel, bir projeyi oluşturan katmanlar yığınının araştırılması ve ortaya çıkarılması için kullanılan bir araç olmalı. Çizim, bir iletişim aracı olarak değil, kendi içinde ve kendine dair bir süreç olarak araştırılmalı. Görsel, son ürün olarak değil devamlı bir araştırma metodunun kanıtı olarak var olmalı.
Rare Item, Image Making as A Continuous Process of Interrogation, Miles Gertler
Günümüzde kullanılan tüm bu görsel üretim dağarcığının sahip olduğu çeşitlilik mimarlığı daha yaratıcı ve ilginç hale getiriyor mu sizce?
Görselin, mimariyi daha ilginç ve yaratıcı hale getirmesi gereken bir mecra olduğunu düşünmüyorum, bunun yerine mimari fikirlerin potansiyelini sınamalı ve tüm katmanlarıyla keşfetmeli. Bugünlerde mimarların kullandığı bilgisayar destekli araçlar şüphesiz ki “yaratıcılık” alanını açtı; mimarların “gösterişli” ve havalı olanın, çağdaş ve tehlikeli bölgesine girmelerine olanak sağladı. Bu trendin sonucu, “gösteri” ile daha çok ilgilenen bir mimarlık oldu. “Biçim işlevi takip eder.” nosyonu uzun zamandır, “Biçim, biçimi takip eder.” ile yer değiştirdi (gösteri çağı). Buna paralel olarak, mimari görsel sadece “görünmekle” sınırlandırılmamalı, bunun yerine mimarın ve projenin amacını ve kimliğini temsil etmeli.
Vi.e.llage _ Drafting A Tropical Universe by Tiphaine Berthome & Emmanuelle Robin
Çizimlerin çoğunda, var olan haliyle gerçekliği kopyalayan fotogerçekçi bir dilin kullanılmadığını, onun yerine hayal gücüne öncelik veren gelecek senaryolarının/ütopyaların farklı tekniklerle görselleştirildiklerini gördüm. Öğrencilerin herhangi bir ifade biçimine daha çok yöneldiğini söylenebilir mi?
Evet, bu bir trend ve tam olarak bizim desteklemek ve sınamak istediğimiz bir “yaklaşım” türü. Bu ütopyaları kopyalayan veya yaratan birçok görsel elimize geçse de kriterimiz mimarların ve projelerin kendi geniş vizyonlardan konuşan görselleri kabul etmek. Fotogerçekçi görseller, birçok ifade biçimine ve deneyselliğe aniden kapıları kapatarak, fikrin zenginliğini otomatik olarak tek boyuta indiriyorlar.
Yine de her bir bireyin çizime olan yaklaşımı ile, metodolojide çeşitliliği teşvik etmek istiyoruz. Bu çağdaş çizim pratiğini sürekli sorgulayan ve yüzleşen KooZA/rch diyaloğunu devam ettiriyor.
Drawing As The Common Field In Which Collaboration Takes Shape by 2A +P-A
Exploiting The Medium by Marco Lagamba, Leonardo Ramondetti, Cinzia Stella, Chiara Viano
Sitenizdeki çizimleri aksonometrik, perspektif, plan, kesit ve fotoğraf manüpülasyonu olarak sınıflandırmışsınız. Bu sınıflandırmanın, mimariye özgü bilginin kuşaklar arası aktarımında geçerliliğini koruduğunu düşünüyor musunuz?
Kesinlikle. Bunlar mimarlığın “geçerliliğini kaybedemeyen”, fakat taşıdıkları mimari niyetleri de açıkça dillendirmeleri gereken temel öğeleri.
The Garden and the Field- Sites of Ritual and Exchange by Katie Dolphin
Yayınladığınız projelerin sahipleriyle küçük bir söyleşi de yapıyorsunuz ve ilk sorunuz grafik olarak kimsen etkilendikleri oluyor. Bu mimari görselleri grafik üretim alanına sokması açısından ilginç bir soru. Bu fikrin devamı olarak bakacak olursak, mimari temsil çağdaş görsel kültürün bir parçası olabilir mi sizce?
“Grafik” teriminin en uygun terim olup olmadığını tekrar değerlendirmeye çalıştığım şu zamanlarda bu zor bir soru. Sorunun amacı kişiyi hangi ilham kaynağının ve neden harekete geçirdiğini anlamak. Bundan dolayı soru, kişinin belirli bir projeyi nasıl ortaya koymayı seçtiğine yönelik değil, nasıl çalıştığına dair bir araştırma olarak okunabilir (hatta okunmalı). Bu anlamda Architectural Association ve okulun “güzel çizimlere” olan derin takıntısı oldukça etkili. Architectural Association, zeka ve güzelliğin, göze çarpan bir estetiktense doğru mecrayı bulmakta yattığı bir yer. En iyi öğrenim dönemlerimden biri 4. Sınıftaki, öğrencilerin bir mimar olarak üzerinde çalıştıkları mecrayı sorgulamaları ve üzerine derinlemesine düşünmelerinin beklendiği Diploma 9 projesi oldu.
Editörün notu: Metnin içindeki görseller Federica tarafından seçildi, görsellerin ait olduğu projelere dair daha fazla malzemeye görsellerin altındaki isimlerden linklenebilirsiniz.
4 yorum
Sayın Arkitera,
Beğendiğimiz yazıları “beğendiğimizi” gösterir bir buton mu koysanız. Hep ilk ben yorum yapıyor ve çok beğendiğimi beyan ediyorum. Fakat bu yazıyı da beğendim. Beyanımdır.
Paylaşın ki çoğalsın Ahmet Bey, oradan anlaşılır 🙂
Size de yazılarınız ile geri dönmeniz konusunda buradan çağrı yapıyorum.
Evet paylaştım. Zaten Cemal Bey bir tarz yarattı. Okuyan paylaşmadan buluyor okuyor. Ben de kıskanayım da bir yazı yazayım dedim. İşe yaradı. Çok kısır bir konu üzerinde, gecikmiş bir Venedik Mimarlık Bienali yazısı olacak. Umarım beğenir yayınlarsınız. Teşekkürler.
Teşekkürler Ahmet Bey 🙂